Insurgent

Na de gruwelijke gebeurtenissen tijdens haar Inwijdingsdag vlucht Tris weg uit Onverschrokkenheid. Gevoelens van rouw en schuld over de dood van Will en haar ouders achtervolgen haar. Ondertussen woedt er een oorlog tussen de facties. Binnen het hoofdkwartier van Eruditie vinden gevaarlijke ontwikkelingen plaats. In de andere facties heerst verdeeldheid tussen zij die willen vechten en zij die de vrede willen bewaren. Terwijl ze strijdt tegen Eruditie, neemt Tris grote risico's om haar dierbaren te redden. Met de keuzes die ze maakt, zet ze haar relatie met Tobias en haar eigen leven op het spel. Door ingrijpende ontdekkingen moet Tris volledig accepteren dat ze afwijkend is, zelfs als ze niet weet wat ze daardoor zal verliezen...

-bol.com


Na Divergent ben ik gelijk in Insurgent gedoken. Alles was nog vers in mijn geheugen, dus het leek me het beste deze serie maar in één ruk door te lezen. Daarnaast was ik ook ontzettend benieuwd hoe het verder zou gaan met Tris en Tobias. SPOILER: Insurgent is het vervolg op Divergent, als je dit eerste boek nog niet gelezen hebt en dit nog wel van plan bent (of de film wil gaan zien) raad ik je af deze recensie te lezen. Er worden dingen genoemd die weggeven hoe Divergent afloopt. 

Ik heb het boek overigens weer in het Engels gelezen, dus het kan zijn dat ik sommige woorden anders vertaal dan in de Nederlandse boeken is gedaan.

Insurgent (of de Nederlandse titel: Opstand) gaat gelijk verder waar Divergent geëindigd is. Tris, Tobias, Marcus en Peter zitten in een trein en zijn op weg naar de Amity factie: de zuil die vrede nastreeft. De Eridute factie heeft een aanval gepleegd en wil de macht over alle zuilen overnemen. Tijdens deze strijd hebben ze de Dauntless gebruikt en beïnvloed. De facties vallen uit elkaar en Tris heeft het zwaar met het feit dat ze net één van haar vrienden heeft doodgeschoten, ook al weet ze dat ze geen andere keus had. Het achtervolgt haar. Aan het begin van het boek staat een quote uit het zogenaamde manifest van de Candor factie: "Like a wild animal, the truth is too powerful to remain caged." Hoe verder je vordert in het boek, hoe meer je erachter komt dat er meer schuilt achter de aanvallen van de Eridute, en dat de waarheid inderdaad naar boven moet komen...

De hoofdpersoon Tris is een uitzonderlijke sterke en stoere jongedame. Ze is niet alleen Divergent, waardoor ze de simulaties van de Eridute kan weerstaan, ze heeft het ook nog eens in een sterke mate. In het eerste boek bleek tijdens de test dat Tris voor drie van de vijf facties geschikt was, en in dit tweede boek komen we erachter dat dit een uitzonderlijk hoog getal is. Daarnaast krijgt haar omgeving steeds meer respect voor haar en hoewel ze nooit een klein, onschuldig meisje is geweest, ziet iedereen dit nu ook in. Ik blijf Tris echt ontzettend tof vinden en vind het fijn dat ze in dit boek wat krachtiger overkomt, ook op haar omgeving.

De relatie tussen Tris en Tobias (Four) is moeilijk. Aan het einde van Divergent leek het alsof ze elkaar hadden gevonden en elkaar konden steunen. In Insurgent duwt Tris Tobias steeds verder van haar af, puur uit schuldgevoel: ze durft niet met hem te delen dat ze een vriend heeft vermoord. Op zich vind ik het feit dat de focus niet zo op de romantiek ligt niet erg, daar lees ik het boek immers niet voor en ik vond het in De Hongerspelen-trilogie (hoe gaaf ik die ook vond!) soms lichtelijk irritant wanneer Katniss weer moeite had met haar liefdesdriehoek, terwijl je als lezer alleen maar verbaasd was over alle gruwelijke dingen die ze meemaakte. 

Divergent heb ik verslonden en hoe verder ik kwam, hoe spannender het werd. Hoewel Insurgent ook vrij spannend was, vond ik dit boek een stuk minder aangrijpend dan de eerste. Ik heb me er nog steeds goed mee vermaakt, maar ik moest me echt door de laatste hoofdstukken doorslepen, terwijl dat toch echt het spannendste stuk had moeten zijn. Toch was ik nieuwsgierig genoeg naar de rest van het verhaal dat ik na Insurgent direct door ben gegaan met Allegiant.