50/50

Hij eet goed, hij sport, hij denkt aan zijn gezondheid en hij heeft toch kanker. De 27-jarige Adam (Joseph Gordon-Levitt) kan het niet geloven. Laat staan accepteren. Samen met zijn beste vriend (Seth Rogen) besluit hij het gevecht dan ook vol aan te gaan. Niet in een oversentimenteel drama, maar in een eigenzinnig, luchtig verhaal over de kracht van de positiviteit én vriendschap!

-bol.com

Een tijdje terug keek ik 50/50. Een film over kanker en de effecten ervan op iemands leven (en op de mensen eromheen). Hoewel het soms wel even slikken is, is de humor en zijn de mooie momenten overheersend. Ik vond het een indrukwekkende en goede film.

Joseph Gordon-Levitt speelt de hoofdrol in deze film, in de vorm van de 27-jarige Adam. Adam leidt een normaal leven, niet al te speciaal. Op een bepaald moment zit hij in het ziekenhuis hij last heeft van rugpijn en vertelt zijn dokter hem op luchtige wijze dat hij een zeldzame vorm van kanker heeft. Zijn kansen zijn 50/50. Adam kan het niet geloven. Kanker? Hij? Hij gaat naar huis, vertelt het zijn vriendin, zijn vriend en uiteindelijk zijn ouders. Hij heeft kanker. Langzaam maar zeker krijgt niet alleen de ziekte, maar ook het medicijn, namelijk chemotherapie, vat op zijn leven.

Hoewel het ontzettend dramatisch is om je familie en vrienden te vertellen dat je kanker hebt, is het in deze film met een humoristische toon gedaan. Seth Rogan (bekend van vele komedies, zoals Knocked Up en This is the End) speelt Adams beste vriend en in zijn eerste reactie kan hij alleen maar zeggen dat hij moet overgeven. Daarna herpakt hij zichzelf en geeft aan dat het net een casino spel is: Adams kansen om te overleven zijn vijftig procent. Seth Rogan voegt voor mij sowieso een goede noot toe. Hoewel het lijkt of hij niet goed met de situatie om kan gaan (zo lijkt hij continu bezig te zijn met drugs en seks, niet alleen voor zichzelf maar ook voor Adam) blijkt hij een fantastische vriend. Hij komt voor hem op tegen Adams vriendin wanneer Adam dat zelf niet kan en uiteindelijk blijkt dat hij zelfs een zelfhulp boek naast zijn wc heeft liggen, om te leren hoe je mensen met kanker kan helpen: de belangrijkste passages heeft hij onderstreept. Zelfs het moment dat Adam zijn haar gaat afscheren wordt door zijn vriend luchtig gemaakt. Ik zal verder niets weggeven, maar het is hartverwarmend.

Behalve zijn beste vriend, heeft Adam nog meer mensen om zich heen. Zijn overbezorgde moeder, aan wie hij zich soms extreem ergert, zijn vriendin, die er niet altijd voor hem lijkt te zijn, maar ook zijn therapeute. Al de personages voegen wat toe aan het verhaal en zorgen ervoor dat je door wil kijken.

Maar de nummer één reden waarom ik deze film zo goed vind, is Joseph Gordon-Levitt zelf. Hij speelt de rol van Adam fantastisch. Soms is hij luchtig en humoristisch, maar soms weet hij precies de toch ietwat dramatische snaar te raken.

Zoals misschien wel duidelijk is geworden, vind ik 50/50 een onwijs goede film. Normaal niet echt mijn genre, maar hartverwarmend en zeer indrukwekkend. Zeker een aanrader voor een goede filmavond.