Jaren geleden las ik met liefde de columns van Martine de Jong voor De Recensiekoning (een zeer vermakelijke blog vol recensies over alles wat je je maar kan voorstellen; de columns zijn ook nog een tijdje in de Volkskrant verschenen), en wetende dat ze inmiddels als artdirector haar steentje bijdraagt aan Zondag met Lubach (van vriend Arjen Lubach), was ik wel benieuwd naar haar nieuwe boek: De Aanloopman. Ik ben hier werkelijk doorheen gevlogen. Mijn interesse was al vrij snel gewekt, maar na ongeveer honderd pagina's kon ik 'm echt niet meer neerleggen. Interessant, bizar, verslavend, makkelijk en snel. Het andere boek van Martine ook maar eens gaan lezen, denk ik zo! ***
Prince Caspian is het tweede gepubliceerde boek in The Chronicles of Narnia-serie en komt na The Lion, The Witch and the Wardrobe. Omdat ik daar eerder in januari zo van genoten had, besloot ik deze op te pakken. Máár, eerlijk is eerlijk, de charme was er in dit deel voor mij al vanaf. Het voelde veel te jong en te makkelijk, en ik kon niet overal mijn aandacht erbij houden. De eerste was magisch, maar helaas is die magie voor mij ook snel vervlogen. ***
Ik was hier echt ontzettend enthousiast over; Alone Together van Sherry Turkle is één van de boeken waar tijdens mijn Master (Bedrijfscommunicatie en Digitale Media) ontzettend veel naar gerefereerd is; ik heb daarnaast verschillende onderzoeken van Turkle als bron voor een essay gebruikt over de effecten van de digitalisatie op communicatie en de behoefte naar communicatie. Helaas moet ik toegeven dat dit boek me niet heeft kunnen grijpen; misschien omdat ik de meeste onderzoeken al kende, of misschien omdat het gewoon niet goed geschreven is. Helaas pindakaas. Overigens blijf ik erbij dat er echt goeie bevindingen in staan, maar daar blijft het helaas ook bij. ***
Toen vorig jaar de short list voor de Man Booker prize werd aangekondigd, besloot ik dat ik daar enkele boeken van wilde lezen. Zo ook Washington Black; een boek dat ik normaal gesproken niet snel zou oppakken, maar wat ontzettend goede reviews heeft gekregen. Inmiddels kan ik me daarbij aansluiten; wat een boek. Een avontuurlijk verhaal dat zich afspeelt ten tijde van de slavernij, en daardoor een zeer donkere rand heeft. Verslavend, vermakelijk, emotioneel, avontuurlijk maar ook zeer interessant. Aanrader! ****
“You took me on because I was helpful in your political cause. Because I could aid in your experiments. Beyond that I was of no use to you, and so you abandoned me.” I struggled to get my breath. “I was nothing to you. You never saw me as equal. You were more concerned that slavery should be a moral stain upon white men than by the actual damage it wreaks on black men."
Korte, krachtige, maar ook vrij simpele gedichten, met door Rupi zelf getekende illustraties. The Sun and her Flowers is de tweede gedichtenbundel van Rupi Kapur. Ik vond beide (zowel deze als Milk & Honey) vermakelijk, hier en daar pakkend, maar soms ook te makkelijk. Toch ben ik ook van mening dat poëzie niet ingewikkeld moet zijn; soms zijn dit soort makkelijke gedichten juist veel toegankelijker. ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten