Mijn Jaar in Boeken 41 - 45

The Sailor Who Fell from Grace with the Sea van Yukio Mishima is één van de bekendere populaire werken van Japanse komaf. Het boek draait om Noburu, een jongen die deel uitmaakt van een groep leeftijdsgenoten die graag uitgebreid discussiëren over filosofie en moraliteit. Al gauw blijft het niet alleen bij denken, en de nieuwe vriend van zijn moeder (dé sailor) veroorzaakt onrust.
Een kort verhaal; minimalistisch en interessant. Er zitten ooke nkele schokkende scènes in, maar die passen m.i. goed in het boek. ***

“Real danger is nothing more than just living. Of course, living is merely the chaos of existence, but more than that it's a crazy mixed-up business of dismantling existence instant by instant to the point where the original chaos is restored, and taking strength from the uncertainty and the fear that chaos brings to re-create existence instant by instant. You won't find another job as dangerous as that. There isn't any fear in existence itself, or any uncertainty, but living creates it.”

 

Educated is de memoir van Tara Westover, en als je van "ik-heb-een-traumatische-maar-ook-heel-bijzondere-jeugd-gehad-en-kan-ook-nog-wel-een-beetje-schrijven"-memoirs houdt (à la, The Glass Castle van Jeannette Walls) dan zit je bij deze goed. Tara groeit op in een gezin van Mormonen, en komt daardoor veel dingen tekort, waaronder enige opleiding en educatie. Toch heeft ze het ver weten te schoppen, en dit boek gaat over dat verhaal en de reis die ze heeft afgelegd. Ik vond 'm heel interessant en goed geschreven. Vijf sterretjes gaf ik het boek zelfs, zie ik nu! *****

 

“You can love someone and still choose to say goodbye to them,” she says now. “You can miss a person every day, and still be glad that they are no longer in your life.”

 

Eerder dit jaar genoot ik al met volle teugen van Normal People van Sally Rooney, dus ik had zin in meer: Conversations with Friends is voor mijn gevoel een zelfde soort boek als Normal People, echter toch een heel ander verhaal. Ik vond dit boek weliswaar iets minder dan Rooney's andere boek, maar nog steeds fantastisch. Het einde was heel verrassend, maar toch ook heel logisch gezien het gedrag van de personages in de rest van het boek. Een onwijs verslavend verhaal waar ik van genoten heb, maar waar ik ook nog even over na moet denken. ****

Grand Hotel Europa is de grote verrassing voor mij dit jaar, en één van mijn favorieten. Fantastisch! Een verslavend verhaal, waar tegelijkertijd een interessante blik op de maatschappij doorheen verweven is. Een boek dat je aan het denken zet. En dat terwijl ik me niet altijd even goed kan vinden in Nederlandse literatuur. Maar dit boek is dit jaar voor mij een aanzet geweest om er meer van te lezen! Had wat mij betreft de Libris literatuurprijs moeten winnen. *****

“In je zoektocht naar een authentieke en unieke ervaring imiteer je de authentieke en unieke ervaringen van anderen. Als toerist die toeristen wil vermijden, reis je andere toeristen na naar plekken waar zij met succes toeristen hebben vermeden. De implicatie hiervan is dat je haast moet maken, want voor je het weet komen er nog meer toeristen zoals jij op het idee om toeristen te mijden op diezelfde plek en wordt het daar net zo toeristisch als elders.” 

A Dance with Dragons: Dreams and Dust is het één na laatste boek in mijn reread sessie. Dit boek draait enkel om bepaalde personages, en loopt simultaan met het eerder uitgegeven A Feast for Crows. Aangezien we die net gelezen hebben (en die speelde zich af in onder andere de hoofdstad bij de Lannisters), ga je hier dus eigenlijk terug in de tijd. Dit boek (en deel twee van A Dance with Dragons) draait zich vooral om de strijd op The Wall, met Jon Snow, en om het verhaal aan de overkant van de zee, rondom Daenerys. ****