Mijn Jaar In Boeken 1 - 5

In 2017 las ik 72 boeken en in 2018 las ik 80 boeken... dus begin dit jaar dacht ik; er is geen beter moment om mijn Reading Challenge op 100 boeken te zetten. Dat voelt voor mij echt als een Bucket List-dingetje: 100 boeken lezen in één jaar. Ik besloot het gewoon te gaan proberen, en als ik na een paar maanden al gigantisch achter zou lopen, kon ik mijn challenge altijd naar beneden aanpassen. Mijn jaar kon qua lezen echter niet beter beginnen; ik las elf boeken in januari. Vandaag vertel ik wat meer over de eerste vijf.

 

 

Soms heb je, zonder dat je het boek ooit eerder gelezen hebt, ineens zin om in een specifiek verhaal te duiken. Dat had ik begin dit jaar bij The Lion, The Witch and the Wardrobe; het eerste gepubliceerde boek uit The Chronicles of Narnia-serie van C.S. Lewis (chronologisch is The Lion, The Witch and the Wardrobe het tweede deel, na The Magician’s Nephew). Het is maar een klein boekje, en daarnaast een verhaal voor kinderen, dus ik ben er werkelijk doorheen gevlogen; maar ik heb er ook erg van genoten. De wereld is uniek en mooi opgebouwd, waardoor je je echt even in het magische Narnia waant. Ik heb de film adaptatie jaren geleden gezien, en ik ben van mening dat die ontzettend goed de sfeer zoals in het boek overbrengt; misschien de film binnenkort maar eens opnieuw bekijken. ****

Winter is het tweede deel in het Seasonal Quartet van Ali Smith. Autumn las ik begin 2018, en vond ik fantastisch; geschreven én gepubliceerd kort nadat Groot-Brittanië voor de Brexit koos, en een ware word vomit op papier. In Winter komt de Brexit hier en daar weer naar voren, echter dit boek draait vooral om haar afschuw voor Trump en de politieke hufterigheid die mede door hem is veroorzaakt (of in ieder geval nieuw leven ingeblazen gekregen heeft). De rode draad was voor mijn gevoel in Winter iets minder duidelijk, en het duurde dan ook wel omennabij honderd pagina’s voordat ik er een beetje in zat. Maar, al met al weer een onwijs goed en sterk boek van Ali Smith, die je echt even tot het denken zet. Benieuwd naar Spring, die inmiddels ook al in de boekenwinkels ligt. ****

“Omdat de taal zowel van de spreker als van de luisteraar is, gaat het de hele dag nét goed en bijna fout. Of bijna goed en nét fout.”

Het derde (ik ben niet honderd procent zeker dat dit het derde taal-boek van Cornelisse is, maar ik heb zeer weinig tot geen zin dit nu op te zoeken, dus jullie moeten het met dit twijfelachtige statement doen) boek van Pauline Cornelisse met losse columns over de Nederlandse taal. De eerste twee heb ik ook gelezen, en als taalliefhebster (of in ieder geval, de Nederlandse en Engelse taal; op de middelbare school heb ik Latijn genomen zodat ik Duits en Frans kon laten vallen; maak daarvan wat je ervan wil maken) geniet ik hier optimaal van. Grappige en korte stukjes waarin dilemma’s, frustraties of opmerkelijke bedenkingen over de Nederlandse taal worden besproken. Wat mij betreft een aanradertje. ****

“Dit was het moment waar ik al sinds de middelbare school op had gewacht, toen onze lerares Latijn ons vertelde dat je met Latijn moeiteloos het hele hedendaagse Middellandse Zeegebied kon bedienen. Spaans, Italiaans, het was allemaal Cicero maar dan makkelijker. Toch wilde er op dit cruciale moment bij de kassa niets anders in mijn hoofd opkomen dan ‘Marcus et Cornelia in horto ambulant.’ Dus wees ik op mijn pinpas en zei: ‘Solo carta.’ Kijk, daar doe je het voor, zes jaar Latijn: wijzen op je pinpas.” 

 
Enkele jaren geleden (ongeveer ten tijde van seizoen drie van de HBO’s A Game of Thrones, als ik het me goed kan herinneren) heb ik de tot dan toe geschreven/gepubliceerde boeken in de A Song of Ice and Fire serie van George R.R. Martin gelezen (klik hier voor de review van A Game of Thrones die ik toentertijd schreef). Een paar jaar geleden kwam van deel één een prachtige Engelse geïllustreerde editie uit, en na aankoop besloot ik A Game of Thrones opnieuw te lezen. Als je van fantasy houdt blijft dit een aanrader; een prachtige, indrukwekkend gedetailleerde en spannende serie. Eigenlijk was ik ook alleen van plan dit eerste deel opnieuw te lezen, maar ik raakte er alweer zo in verzonken dat ik daarna besloot alle anderen ook maar opnieuw te lezen... *****

"When you play a game of thrones you win or you die."

Ik heb de Obama's altijd ontzettend charismatische en interessante mensen gevonden. Beide bevinden en bevonden zich op uitzonderlijke posities, en konden iedereen continu geboeid houden met ontzettend indrukwekkende speeches. Een memoir van Michelle Obama herself (schijnbaar zonder ghost writer geschreven) klonk dus aanlokkelijk. Ik heb een groot deel via audioboek beluisterd, door Michelle zelf ingesproken, en dat was genieten.

Ik vond de memoir inspirerend, intiem en krachtig. Een blik in het leven van een zwarte vrouw, die ontzettend hard moest werken om te komen waar ze nu is, maar daarnaast ook heel veel steun kreeg. Daarnaast een mooie blik in de liefde tussen Barack en Michelle (wat een prachtig stel) én ook een interessante blik in het leven van een presidentskandidaat en uiteindelijk president van de Verenigde Staten. Aanradertje! Michelle Obama is een onwaarschijnlijk inspirerende vrouw. *****

"Failure is a feeling long before it becomes an actual result. It's vulnerability that breeds with self-doubt and then is escalated, often deliberately, by fear."