The Subtle Art of not Giving a Fuck is volgens mij één van de bekendste en succesvolste boeken van de afgelopen jaren. Drie jaar na uitgave besloot ook ik ‘m op te pakken, and you know what, ik heb er echt van genoten. M.i. geen levens veranderend boek, maar het zet je gedachten en acties wel weer even op scherp; soms is het goed om even géén enkele fuck te geven namelijk. ****
“This illustrates the first subtlety about not giving a fuck. When we say, “Damn, watch out, Mark Manson just don’t give a fuck,” we don’t mean that Mark Manson doesn’t care about anything; on the contrary, what we mean is that Mark Manson doesn’t care about adversity in the face of his goals, he doesn’t care about pissing some people off to do what he feels is right or important or noble. What we mean is that Mark Manson is the type of guy who would write about himself in third person just because he thought it was the right thing to do. He just doesn’t give a fuck. This is what is so admirable — no, not me, dumbass — the overcoming adversity stuff. The staring failure in the face and shoving your middle finger back at it.”
Op een gala feestje gegeven door haar ouders, wordt Evelyn Hardcastle vermoord; telkens weer. Ze is inmiddels al honderden keer vermoord, want elke ochtend begint het riedeltje opnieuw, en elke dag is onze hoofdpersoon te laat om haar te redden. Ik heb onwijs van The Seven Deaths of Evelyn Hardcastle genoten; een typisch moordmysterie in een grote, historische villa. Makkelijk, verslavend en verrassend! ***
Women & Power: A Manifesto is een essay van Mary Beard, een bekende classicus en o.a. schrijfster van SPQR: A History of Ancient Rome. Ze schrijft over hoe machtige vrouwen in de geschiedenis zijn behandeld; mythologische vrouwen als Medusa en Athena, maar ook hedendaagse vrouwen als Theresa May en Elizabeth Warren. Ze integreert deze verhalen met haar persoonlijke reflecties op haar eigen ervaringen met seksisme online en het geslacht specifieke gedrag dat ze heeft ervaren in the public eye. Beart vraagt: If women aren’t perceived to be fully within the structures of power, isn’t it power we need to redefine? ****
Mort moet een vak gaan leren en is dus op zoek naar iemand die hem als leerling wil binnenhalen; de enige die geïnteresseerd blijkt te zijn, is Death. Yep, dat heb je goed gelezen; het mantel dragende skelet, bepakt met zeis (en een zwaard voor koningen, die iets luxueuzer behandeld worden), liefhebber van katten en rijdend op het snelste paard ter wereld; Binky. Ik heb genoten van dit boek; snel, origineel en ontzettend grappig. Op naar Reaper Man (of misschien The Colour of Magic?). ****
”I USHERED SOULS INTO THE NEXT WORLD. I WAS THE GRAVE OF ALL HOPE. I WAS THE ULTIMATE REALITY. I WAS THE ASSASSIN AGAINST WHOM NO LOCK WOULD HOLD.
"Yes, point taken, but do you have any particular skills?"
"Yes, point taken, but do you have any particular skills?"
Interessant en verrassend grappig verhaal, maar zeker niet één van mijn favorieten van Shirley Jackson. Met uitzondering van The Haunting of Hill House (waar ik onwijs van genoten heb) blijft ze voor mij vooral een favoriet door d’r korte verhalen, waar ze subliem in is. ***
"Young Mrs. Halloran, looking after her mother-in-law, said without hope, ‘Maybe she will drop dead on the doorstep. Fancy, dear, would you like to see Granny drop dead on the doorstep?’ ‘Yes mother."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten