Mijn Jaar in Boeken 36 - 40

De verfilming van Matilda heb ik al heel vaak gezien (heerlijk!), maar het origineel van Roald Dahl had ik nog nooit gelezen. Daar werd het dus tijd voor. Het geniale leesgrage wonderkind, dat verwaarloosd opgroeit in een gezin waar ze totaal niet past. Wat een heerlijk verhaal. Onwijs van genoten, en ga ik in de toekomst zeker opnieuw bezoeken. ****

 

“So Matilda’s strong young mind continued to grow, nurtured by the voices of all those authors who had sent their books out into the world like ships on the sea. These books gave Matilda a hopeful and comforting message: You are not alone.”

 

Londen in de jaren '80, waar de Beatles uit elkaar zijn gegaan maar ook weer samen zijn gekomen en vijfentwintig mensachtige robots gepresenteerd en verkocht worden aan de wereld: Adam's en Eva's.

Ik vond dit boek fantastisch. Het idee is weliswaar niet het meest originele meer in 2019, maar de gedachten die het opwekte waren dat wel; hoe machines de maatschappij op kunnen breken, maar ook zichzelf kunnen opbreken, terwijl ze eigenlijk enkel de onlogische menselijke natuur proberen te begrijpen. Ik hield zowel van Charlie's Adam, als dat ik er bang voor was; en deze Adam was duidelijk de grote aantrekker in het hele boek. Ironisch genoeg ging hij voor mijn gevoel door veel meer karakterontwikkeling dan de twee menselijke hoofdpersonages; Charlie en Miranda. Machines Like Me is mijn tweede McEwan (jaren geleden las ik Sweet Tooth, die ik ook fantastisch vond), maar dit was duidelijk weer een reden om er meer te lezen. ****

 

 "But as I looked into his eyes, I began to feel unhinged, uncertain. Despite the clean divide between the living and the inanimate, it remained the case that he and I were bound by the same physical laws. Perhaps biology gave me no special status at all, and it meant little to say that the figure standing before me wasn’t fully alive.”

 

Ik kocht vorig jaar in Parijs (in Shakespeare and Company) deze prachtige editie van Aladdin and the Arabian Nights. Het boek vind ik nog steeds prachtig, maar ik heb me hier echt doorheen moeten worstelen. De verhaaltjes raakten me gewoon niet, en behalve enkele uitzonderingen kende ik de meesten ook niet, waardoor het ook geen nostalgische sprookjes oid voor me waren. Nop, twee sterretjes maar. **

 

Mijn review op Goodreads voor Dark Days van James Baldwin is kort maar krachtig, maar dekt de lading compleet: Impressive and humbling.

 

 "History, as nearly no one seems to know, is not merely something to be read. And it does not refer merely, or even principally, to the past. In the contrary, the great force of history comes from the fact that we carry it within us, are unconsciously controlled by it in many ways, and history is literally present in all that we do. It could scarcely be otherwise, since it is the history that we owe our frames of reference, our identities, and our aspirations. And it is with great pain and terror that one begins to realise this. In great pain and terror one begins to assess the history which has placed one where one is, and formed one’s point of view. In great pain and terror because, thereafter, one enters into battle with that historical creation, Oneself, and attempts to recreate oneself according to a principle more humane and more liberating: one begins the attempt to achieve a level of personal maturity and freedom which robs history of its tyrannical power, and also changes history."

 

 

 Ironisch genoeg was A Feast for Crows één van mijn favorieten, toen ik de serie een paar jaar geleden voor het eerst las. Nu vond ik 'm aanzienlijk minder indrukwekkend dan de andere delen. Maar nog steeds een pareltje; ****

“I prefer my history dead. Dead history is writ in ink, the living sort in blood.”