Joker

Bron afbeeldingen: IMDb

Ik denk dat The Dark Knight-trilogie van Christopher Nolan de interesse van menig kijker heeft gewekt wat betreft één specifiek personage; The Joker. Heath Ledger zette een geniale en tevens deprimerende vertolking neer, waar hij postuum een Oscar voor won. Wie durft in zijn voetsporen te treden? Jared Leto probeerde het al in Suicide Squad, maar hoeveel potentie daar daadwerkelijk in zat zullen we nooit weten, aangezien zijn Joker tot een kleine bijrol werd gereduceerd. DC moet zelf achteraf ook gerealiseerd hebben dat The Joker bij uitstek een personage is waar veel meer uit te halen valt (en waar we veel meer van willen zien!), dus kwam het met het door Todd Phillips geregisseerde origine verhaal met Joaquin Phoenix in de hoofdrol: Joker.

Joker draait enkel en alleen om de man áchter de villain uit Batman, namelijk Arthur Fleck. Arthur probeert zich door het leven in Gotham heen te worstelen; hij woont in een klein appartementje met zijn moeder, leidt aan een stoornis waardoor hij soms oncontroleerbaar moet lachen, verdient zijn geld als clown en ambieert een beroep als stand-up comedian. Hij komt terecht in een spiraal van nare gebeurtenissen waar hij niet aan lijkt te kunnen ontsnappen en dan neemt hij een beslissing; een beslissing die hem uiteindelijk tot de Joker zal vormen.

Ik vond dit echt een onwijs indrukwekkende en deprimerende film. Toen ik deze film ging bekijken in de bioscoop, las ik ook Francis Fukuyama's Identity en ik kon niet anders dan de overeenkomsten zien. De Joker is als het ware een product van zijn omgeving; hij wordt gevormd door waar en hoe hij opgegroeid is, de liefde die hij (niet) heeft ontvangen en de manier waarop hij nu wordt behandeld, door alle mensen om hem heen maar ook door de maatschappij als geheel. Gotham schuift hem aan de kant, omdat hij anders is en net wat meer hulp nodig heeft dan de rest. En dan is genoeg ineens genoeg.

Wat een onwaarschijnlijke film. Hoewel ik niet verwacht dat Joker de Oscar voor Best Picture wint (terwijl die 'm wat mij betreft zeker zou verdienen), hoop ik wel dat Joaquin Phoenix in ieder geval de Oscar voor Best Performance by an Actor in a Leading Role krijgt. God, wat een acteerwerk. Ontzettend indrukwekkend dat je je bijna compassie voor een personage als de Joker kan krijgen, zeker gezien wat hij in deze film allemaal doet. Overigens, ook respect voor DC dat ze na het rijtje superhelden films waarmee ze voor mijn gevoel eigenlijk vooral slappe aftreksels van de Marvel succesverhalen maakten (met uitzondering van Wonder Woman) nu met zoiets als dit zijn gekomen. Holy moly. Wat een film. Ga dat zien, want als er iets is wat we eruit kunnen halen is dat we allemaal wel wat liever tegen elkaar mogen zijn, en wat meer empathie en compassie mogen voelen.