vrijdag 31 juli 2015

Inside Out

Pixar animatiefilm van Pete Docter (Up) waarin we worden meegenomen in het brein van een 11-jarig meisje en kennismaken met haar vijf emoties

Maak kennis met de elfjarige Riley die met haar familie verhuist van een klein dorpje naar de grote stad San Francisco. Riley laat zich, net als iedereen, leiden door haar emoties: Plezier, Angst, Woede, Afkeer en Verdriet. De emoties wonen in het Hoofdkwartier, de commandoruimte in Riley's hoofd, waar ze haar van advies voorzien bij de dagelijkse dingen. Riley en haar emoties hebben moeite om zich aan te passen aan het nieuwe leven in San Francisco, wat leidt tot opschudding in het Hoofdkwartier. Hoewel Plezier, Riley's belangrijkste emotie, haar best doet om alles positief te houden, ruziën de emoties over hoe ze het beste kunnen omgaan met een nieuwe stad, een nieuw huis en een nieuwe school.  

-Bron tekst: Bol
-Bron afbeeldingen: IMDb

Voordat ik de trailer van deze nieuwe Disney Pixar film voorbij zag komen terwijl ik in de bioscoop zat voor een andere film (Jurassic World) had ik er nog niets over gehoord. Toch was mijn interesse gelijk gewekt, evenals die van mijn vriend, en het besluit dat we deze film ook wilde zien was vrij snel genomen. De trailer van Inside Out geeft niets weg, maar is onwijs tof (de trailer is onderaan deze blogpost te vinden).


Inside Out gaat over alles wat er in het hoofd van mensen afspeelt. In dit geval, specifiek in het hoofd van het meisje Riley. Want als je denkt dat al je acties en gedachten plotseling ontstaan, heb je het mis. Er zit een voltallig team achter het roer van je brein die samen beïnvloeden hoe jij je gedraagt en hoe je je voelt. Dit sterrenteam bestaat uit: Fear, Disgust, Anger, Sadness en Joy. Op het moment dat jij vloekend in de auto zit en je voorbijgangers agressief na toetert kun je er op rekenen dat Anger even de bediening over het panel heeft overgenomen en als je niet in een achtbaan durft omdat je bang bent voor de mogelijke gevolgen is het een grote kans dat Fear zijn mening laat horen.

Riley leidt een gelukkig leventje in Minnesota met haar ouders. Ze doet aan ijshockey, houdt ervan een beetje gek te doen en geeft heel veel om haar vrienden en familie. Maar dan besluit haar vader dat het gezin naar San Francisco moet verhuizen, waardoor het gehele gezin een beetje in de war raakt. Als er vervolgens in de Headquarters van Riley's hoofd een crisis afspeelt waarbij de twee teamleden Joy en Sadness van het bedieningspaneel verwijdert raken, ontstaat er een vervelende situatie (understatement van de eeuw gezien Riley's identiteitscrisis).


Ik vond Inside Out weer een typische Pixar-film: een ontzettend leuk en avontuurlijk verhaal voor kinderen maar tevens een onwijs grappig, mooi weergeven en origineel verhaal voor de volwassenen. Er zaten zoveel kleine grapjes in waarover je je als kijker alleen maar verbaast dat ze daarop gekomen zijn. Zo worden in Inside Out al je herinneringen opgeslagen in een soort van glazen bollen, die vervolgens na elke dag in het lange termijn geheugen worden opgeslagen. Door het lange termijn geheugen -een grote opslagruimte met gigantische kasten voor al die herinneringsbollen- lopen regelmatig kleine mannetjes die weghalen wat "overbodig" is. Van alle nummers die je vroeger op de piano hebt geleerd, blijft bijvoorbeeld alleen Vader Jakob over. Al die Amerikaanse presidenten die je op de middelbare school in je hoofd zijn gestampt, worden eruit gehaald, met uitzondering van die enkele belangrijke zoals Eisenhower en Clinton. Klinkt als een logische verklaring voor al die dingen die je vergeet. Het komt gewoon door die mannetjes die het overbodige herinneringen vinden.

Of, wanneer die mannetjes een herinneringsbol tegenkomen met een irritant deuntje van een reclame die regelmatig voorbij komt en deze even terugsturen naar Headquarters, waardoor het deuntje direct weer in je hoofd zit. Gewoon, omdat het kan.


Inside Out is een slimme en originele film. Zoals altijd bij Pixar onwijs mooi weergeven en met genoeg goede humor. Ik raad 'm zeker aan.


4 opmerkingen: