woensdag 30 januari 2019

Mijn Jaar In Boeken 51-55

Ook deze boeken las ik grotendeels nog ten tijde van mijn vakantie in Griekenland; lekker op een ligstoeltje aan het strand, met een zonnetje op mijn huid en een prachtig uitzicht.



Daphnis and Chloe is één van de bekendste en oudste Griekse liefdesverhalen, vermoedelijk geschreven in de 2e eeuw na Christus door Longus. Het gaat om de onschuldige geliefden Daphnis en Chloe, en daaromheen is een fantasievol verhaal gesponnen (zoals de meeste Griekse mythes betaamd) met bekende mythologische figuren; de Goden Eros en Dionysus, Pan en de Nymphen, ze komen er allemaal in voor. Ik vond het een interessant boek, maar echt geboeid raakte ik niet. ~


Je hebt wel iets te verbergen, een boek van De Correspondent, had vriendlief meegenomen in zijn koffertje. Hij las het binnen enkele dagen uit en zei onmiddellijk; jij moet dit ook lezen. Zo gezegd, zo gedaan; ook ik was hier binnen no time doorheen. Een snel en interessant boek over alle gegevens die tegenwoordig over ons verzameld worden, en hoe we daar zelf onbewust in toestemmen (en dat ligt grotendeels aan ons zelf; we zouden eens wat beter moeten nadenken bij bepaalde keuzes, online én offline). ~


Italo Calvino's Under The Jaguar Sun, zijn laatste boek, had eigenlijk over de vijf zintuigen moeten gaan. Helaas werd hij ziek, en was hij enkel nog maar in staat drie van de verhalen te voltooien voor zijn dood. Ik vond vooral de eerste twee verhalen heel goed; Under The Jaguar Sun en A King Listens. ~


Aangezien ik Circe fantastisch vond, besloot ik ook het eerste boek van Madeline Miller te lezen; The Song of Achilles. Deze debuutroman uit 2012 is een hervertelling van de Trojaanse oorlog en het verhaal rondom Achilles. Ook dit boek vond ik weer fantastisch, en ik ben er werkelijk doorheen gevlogen; voelde wel iets "jonger" aan, maar het romantiekverhaal rondom Achilles en zijn vriend Patrocles vond ik echt heerlijk en ontzettend verrassend. ~


De Roodborst is het derde boek in de Noorse detective serie rondom Harry Hole, en tevens de eerste in een op zichzelf staande trilogie binnen de serie. Eerder las ik al De Sneeuwman (boek acht, als ik het goed heb), dus de volgorde ben ik niet echt goed aan het aanhouden. Máár, zeer verslavende en snelle boeken; en prima los van elkaar te lezen. Al ga ik deze trilogie wel opeenvolgend oppakken, aangezien het er toch wel op lijkt dat hier een rode draad in zit... goeie cliffhanger aan het eind ook! ~

Geen opmerkingen:

Een reactie posten