De Hartsvriendin

"Je hebt alles wat een mens nodig heeft en je hoeft er niet voor te werken, zoals papa. Zolang je getrouwd blijft heb je geen zorgen en nul stress."

Yvonne de Graaf leidt een huiselijk en overzichtelijk leven: ze is gelukkig getrouwd met haar jeugdliefde Maarten, heeft twee tienerkinderen en een vrijwilligersbaan bij de Vogelopvang. Op Facebook heeft ze 34 vrienden, maar in werkelijkheid beschouwt ze Mona als haar enige en beste vriendin. Wanneer Mona het op Yvonnes veertigste verjaardag laat afweten én ze een wel heel opmerkelijk cadeau krijgt van haar kinderen, verandert de zachtaardige Yvonne in een daadkrachtige vrouw die niet langer met zich laat sollen.

"We kijken elkaar aan. Er ontstaat een moment van zuiverheid. Ik moet nu spreken of voor eeuwig zwijgen."

De Hartsvriendin -het eerste deel van een tweeluik- is een verhaal over vrouwenvriendschap en zelfliefde, geschreven in de typische Van Royen-stijl: monter, weinig omfloerst en vol humor.

De Hartsvriendin was echt een boek waar ik naar uitkeek. Ik vind de schrijfstijl van Heleen van Royen heerlijk: vol humor en kracht. Dus toen mijn moeder De Hartsvriendin uit de bibliotheek had meegenomen, ben ik er ook maar aan begonnen.

Helaas is het verhaal me ontzettend tegengevallen. Er gebeurt in het boek maar weinig spannends en ik begon me vooral aan het einde van het verhaal echt te ergeren aan de hoofdpersoon Yvonne. Daarnaast heeft het boek een open einde omdat er nog een vervolg aan komt en hier was ik niet geheel op voorbereid. Ook staat er in de beschrijving dat Yvonne een "daadkrachtige vrouw" wordt die niet langer met zich laat "sollen": ik neem aan dat dit in het tweede boek gaat gebeuren, want in het eerste boek laat ze naar mijn mening aardig over zich heen lopen. What happend to girlpower? 

Desalniettemin heb ik het boek in enkele dagen uitgelezen. De schrijfstijl leest makkelijk weg en ik bleef ook wel nieuwsgierig hoe het verder zou gaan met Yvonne. Hoewel ik niet echt onder de indruk was van dit boek, ga ik het tweede deel wanneer die uitkomt wel lezen. Ik ben benieuwd of Yvonne dan minder irritant is en gewoon voor zich zelf opkomt.

Al met al raad ik het boek niet aan omdat het verhaal niet echt pakkend is. Als je De Hartsvriendin toch wil lezen, kan je dat doen voor de leuke schrijfstijl van Heleen van Royen of het feit dat je er -doordat het zo'n makkelijk boek is- zo doorheen walst.