Social Distancing
Wat schrijf je ten tijde van een pandemie en een wereldwijd advies tot social distancing in een maandelijkse update? Ik kan in ieder geval schrijven, dat ik vrijwel niets heb meegemaakt. Ik werk inmiddels al tien weken thuis, en wie weet hoe lang dat nog doorgaat. Vanuit de overheid wordt thuiswerken tot 1 september geadviseerd. Op mijn werk zijn ze nu de kantoren "Corono-proof" aan het maken, maar zover ik begrepen heb komt dat uiteindelijk nog uit op een maximale bezetting van 30%. Dus mogelijk dat we dan enkele dagen in de week naar kantoor kunnen, afwisselend per team. Voorlopig verwacht ik dus nog gewoon verder te moeten bivakkeren in mijn thuiskantoortje aan de eettafel, met als tijdelijke collega's mijn vriend en onze kat.
Ik merk zelf dat het eigenlijk op een bepaalde manier ook heel veel rust geeft. Sowieso besparen zowel mijn vriend als ik elke dag 2 tot 2,5 half uur aan reistijd (dus fingers crossed dat dat straks niet ineens ontzettend gaat tegenvallen als ik weer vijf dagen in de week op en neer moet). Daarnaast geeft het heel veel rust te weten dat je geen feestjes, afspraken of andere sociale activiteiten hebt, hoe leuk die activiteiten ook zijn. Omdat bovendien níemand die activiteiten heeft, heb je ook geen last van FOMO (iets waar ik sowieso al niet veel last van heb, maar mijn vriend bijvoorbeeld wel). Vriendlief en ik hebben ineens onwijs veel tijd voor elkaar (ofwel, alleen maar tijd voor elkaar; we brengen eigenlijk elke minuut van de dag momenteel met elkaar door). We gaan samen veel wandelen, hardlopen en elke avond is ineens een soort van datenight doordat we samen een filmpje of serie kijken, of een spelletje spelen oid. Daarnaast spreek en zie ik mijn familie (ouders en zus) ineens veel regelmatiger, wat heel fijn en gezellig is. Ook met veel vriendinnen heb ik al videobel-dates gehad, en dan vraag je je eigenlijk af waarom je dat vóór de Corona crisis nog niet deed.
Er zijn ook genoeg dingen die ik mis of waar ik van baal (Concert at Sea is afgelast, evenals alle andere festivals; videobellen is leuk, maar toch heel anders dan elkaar face-to-face zien; waarschijnlijk gaat onze vakantie naar New York en Washington in oktober niet door; etc.). Maar, ik mag écht niet klagen. Ik heb mijn baan nog en kan gewoon volle bak doorwerken vanuit huis. Niemand in mijn familie- of vriendenkring heeft Corona (gehad). Ik woon gelukkig niet alleen, maar met mijn lieve vriend, waardoor ik me niet eenzaam hoef te voelen.
Ik merk zelf dat het eigenlijk op een bepaalde manier ook heel veel rust geeft. Sowieso besparen zowel mijn vriend als ik elke dag 2 tot 2,5 half uur aan reistijd (dus fingers crossed dat dat straks niet ineens ontzettend gaat tegenvallen als ik weer vijf dagen in de week op en neer moet). Daarnaast geeft het heel veel rust te weten dat je geen feestjes, afspraken of andere sociale activiteiten hebt, hoe leuk die activiteiten ook zijn. Omdat bovendien níemand die activiteiten heeft, heb je ook geen last van FOMO (iets waar ik sowieso al niet veel last van heb, maar mijn vriend bijvoorbeeld wel). Vriendlief en ik hebben ineens onwijs veel tijd voor elkaar (ofwel, alleen maar tijd voor elkaar; we brengen eigenlijk elke minuut van de dag momenteel met elkaar door). We gaan samen veel wandelen, hardlopen en elke avond is ineens een soort van datenight doordat we samen een filmpje of serie kijken, of een spelletje spelen oid. Daarnaast spreek en zie ik mijn familie (ouders en zus) ineens veel regelmatiger, wat heel fijn en gezellig is. Ook met veel vriendinnen heb ik al videobel-dates gehad, en dan vraag je je eigenlijk af waarom je dat vóór de Corona crisis nog niet deed.
Er zijn ook genoeg dingen die ik mis of waar ik van baal (Concert at Sea is afgelast, evenals alle andere festivals; videobellen is leuk, maar toch heel anders dan elkaar face-to-face zien; waarschijnlijk gaat onze vakantie naar New York en Washington in oktober niet door; etc.). Maar, ik mag écht niet klagen. Ik heb mijn baan nog en kan gewoon volle bak doorwerken vanuit huis. Niemand in mijn familie- of vriendenkring heeft Corona (gehad). Ik woon gelukkig niet alleen, maar met mijn lieve vriend, waardoor ik me niet eenzaam hoef te voelen.
The Portable Magic of Books & Movies
In deze tijden waarschijnlijk des te toepasselijker; een stukje over boeken en films. Ik heb gelezen dat sommige mensen juist helemaal niet meer in staat zijn boeken te lezen in deze tijden, doordat het hoofd al te vol lijkt te zitten. Ik daarentegen lees nóg meer dan normaal. Zeer toepasselijk besloot ik bijvoorbeeld The Stand van Stephen King te lezen, een boek van meer dan 1200 pagina's over een in een laboratorium gecreëerd virus dat als pandemie de wereld overneemt (en 95% van de bevolking uitroeit), maar ook The Plague van Albert Camus. Ik wil daarnaast nog Station Eleven starten. Voor sommigen misschien juist niet de boeken waar ze nu in willen duiken, maar ik vind het eigenlijk des te interessanter dergelijke verhalen te lezen in tijden dat ik zelf ook zoiets meemaak.
Daarnaast hebben vriendlief en ik in twee weken tijd de complete lijst van 23 films Marvel films uit de Marvel Cinematic Universe -in chronologische volgorde- gekeken. Onwijs tof om die eens zo kort op elkaar te zien (sommige stukjes begrijp je ineens veel beter) en heel verslavend. Dus aanradertje! Tot slot hebben vriendlief en ik The Crown S03 gezien, zijn we ons nu door La Casa de Papel S04 aan het werken en willen we hierna eigenlijk starten aan The Mandalorian. Voor mensen die normaal gesproken zelden tot nooit serie's kijken, ben ik best wel een beetje trots.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten