zaterdag 4 januari 2020

Mijn Jaar in Boeken 81 - 85


Als Stephen King een nieuw boek schrijft en publiceert, sta ik vooraan in de rij. King is voor mij echt de koning van verslavende en originele thrillers, waarbij de kracht m.i. zit in de ontzettend goede uitwerking van de personages. In 2018 kwam hij met The Outsider, die ik op Ibiza heb verslonden, en dit jaar staat The Institute in de schappen.

Diep in de bossen van Maine, de staat in de Verenigde Staten waar vrijwel al de verhalen van King zich afspelen, bevindt zich een mysterieuze overheidsinstelling. De instelling, ofwel Het Instituut, zit vol met speciale kinderen, vanuit alle hoeken van de VS tevoorschijn getoverd, en niet vrijwillig... We lezen over Luke Ellis, een uitzonderlijk 12-jarig jongetje; hij is slim. Onwaarschijnlijk slim. En over Tim Jamieson, een voormalig agent die terechtkomt in een klein maar hecht dorpje. Naarmate het verhaal vordert, komen de verhalen van de personages samen.

Ik vond dit weer een heerlijk boek. Van mij had er net wat meer Tim Jamieson en dorpsgenoten in voor mogen komen, maar al met al weer ontzettend goed. ~★★★★

 
In Talking to Strangers: What We Should Know about the People We Don't Know probeert Gladwell door middel van een verzameling aan cases en studies aan te tonen dat het behoorlijk moeilijk is om met vreemden te praten, en voornamelijk, om vreemden te begrijpen. Hij bespreekt onder andere de onterecht veroordeelde Amanda Knox, de arrestatie en zelfmoord van Sandra Bland, de Stanford verkrachtingszaak, het 'verkeerd begrijpen' van mensen zoals Hitler en hij bespreekt zelfs de 'enhanced interrogation techniques' (een mooi woord voor martelen) van de CIA (en hoe het wetenschappelijk bewezen is dat deze 'techniek' totaal nutteloos en onbruikbaar is voor datgene waar het voor gebruikt, om nog niet te spreken over de ethische kant ervan, omdat het brein onder grote stress herinneringen kan aanpassen of zelfs vergeten; dus hoe kunnen we ooit zeker weten dat een bekentenis afgelegd onder deze omstandigheden waar is?).

Het boek staat vol met derde sporen, en ik had dan ook niet altijd direct door wat een bepaald onderwerp te maken had met het algehele thema van het boek; praten met en het begrijpen van vreemden. Maar aan het einde van het boek viel alles mooi samen, en uiteindelijk heb ik dan ook onwijs van dit boek genoten. Ik was het niet altijd met Gladwell eens, maar ik vond het interessant om door alle cases en studies te gaan en te realiseren hoe moeilijk het inderdaad is om vreemden te begrijpen, terwijl we eigenlijk onwijs vaak verwachten (en er zelfs van afhankelijk zijn!) dat wij en anderen in staat zijn dit te doen. Zeker een boek wat ik in de toekomst nogmaals ga lezen, en ik ben ook nieuwsgierig naar Gladwell's andere boeken.
*Note: audioboek is een aanradertje. Ik heb het grootste deel van dit boek beluisterd via Storytel, en het audioboek is echt ontzettend sterk. Voorgelezen door Malcolm Gladwell zelf, en indien beschikbaar hier en daar met stukjes audio van relevante interviews en/of nieuws. ~★★★★


Tijdens mijn vakantie in Corsica las ik De Droogte en Wildernis van Jane Harper. Zeer geënthousiasmeerd, besloot ik ook haar meest recente boek uit eind 2018 te starten. Verlaten is, net zoals de andere boeken, een verslavend verhaal over een mysterieuze dood in de outback van Australië. Een vader van twee kinderen wordt gevonden bij een verlaten graf; uitgedroogd, terwijl zijn auto, nog volledig werkend en compleet gevuld met voedsel- en watervoorraad, niet al te ver van de locatie te vinden is. Ook Verlaten heeft mij weer compleet gegrepen, en ik wacht nu al weer op een nieuwe Harper! ~★★★★


Carrie is een ware horror klassieker én Stephen Kin'g's debuut, gepubliceerd in 1974. Ik heb zowel de verfilming uit 1976 gezien, als de meer recentere uit 2013, maar dit boek intrigeerde me nog steeds. Vond het ook heel interessant dat er kranten artikels in het verhaal verwerkt waren, en stukken uit fictionele boeken geschreven over de evenementen in dit boek. Yep, gotta love a good King! ~

“People don't get better, they just get smarter. When you get smarter you don't stop pulling the wings off flies, you just think of better reasons for doing it.”

 
Verrassend! Ik heb ontzettend van De Meeste Mensen Deugen genoten; Bregman bewijst dat de mens van nature goed is en veel betere bedoelingen heeft dan continu door het negatieve beeld van de media wordt geschetst. Hij laat dit zien door middel van psychologische onderzoeken (en door deze te achterhalen) en momenten uit de geschiedenis. Heb dit boek deels geluisterd via Storytel (voorgelezen door Bregman zelf), en heb er echt van genoten. ~

Geen opmerkingen:

Een reactie posten