Harry Potter And The Philosopher's Stone is zeker niet mijn favoriet; dit eerste deel is zeer "kinderlijk" en daarnaast is het vooral een uitgebreide introductie in de wereld en de personages. Het is volgens mij wel één van de weinige boeken (één van de drie gok ik) waarbij Harry gewoon bij de Sorting Ceremony aanwezig was (wat wel handig is, aangezien hij zelf ingedeeld moest worden), en ik vind de Sorting Hat "songs" een leuke toevoeging. Ook de opdrachten die Harry, Hermelien en Ron moesten doorstaan om bij de Steen der Wijzen te komen vond ik tof. En het blijft natuurlijk gewoon het eerste Harry Potter boek; dus gewoon, vijf sterrekes van mij. ~★★★★★
"'After all, to the well-organized mind, death is but the next great adventure'"
Harry Potter and the Chamber of Secrets is denk ik na The Philosopher's Stone mijn minst favoriete boek. Toch vind ik het leuk dat je in dit boek de personages beter leert kennen en de banden echt gesmeed worden. De Deathday Party van Sir Nicholas vond ik onwijs leuk gevonden en de diepere geschiedenis achter Zwadderich (en een klein kijkje in de afdeling kamer) waren interessant.
Vanzelfsprekend alsnog vijf sterren. ~★★★★★
'It is our choices, Harry, that show what we truly are, far more than our abilities.'
Vanaf Harry Potter and the Prisoner of Azkaban wordt het altijd tof, vind ik. Het derde deel heeft een hele verrassende verhaallijn (qua verfilmingen, is het derde deel denk ik mijn favoriete Harry Potter film). Ook de introductie van Remus Lupin en Sirius Black speelt zich in dit boek af en de fantasie van Harry en zijn oom om samen te wonen, hoe kort deze droom ook is, vind ik altijd mooi. ~★★★★★
'The Patronus turned. It was cantering back toward Harry across the still surface of the water. It wasn’t a horse. It wasn’t a unicorn, either. It was a stag. It was shining brightly as the moon above … it was coming back to him. … It stopped on the bank. Its hooves made no mark on the soft ground as it stared at Harry with its large, silver eyes. Slowly, it bowed its antlered head. And Harry realized … “Prongs""
En toen was ik blijkbaar klaar voor wat variatie (of ik heb gewoon wat langer over het vierde deel gedaan, ik weet het niet meer). Ik las twee gedichtenbundels.
The Princess Saves Herself In This One van Amanda Lovelace. Een gedichtenbundel vol sterke, simpele en korte gedichtjes. Sommige gedichtjes vond ik indrukwekkend en direct, maar zoals meestal met een dergelijke bundel, waren er ook genoeg bij die enkel "meh" waren. Een vermakelijke bundel, met een onwijs sterke titel, cover en proloog, maar ook snel weer te vergeten. ~★★★
"Ah, life- the thing that happens to us while we're off somewhere else blowing on dandelions & wishing ourselves into the pages of our favorite fairy tales."
Let Them Eat Chaos is één lang gedicht dat hard op gelezen dient te worden. Zo heb ik dit boekje dan ook gelezen en de ervaring was adembenemend. Een gedicht over zeven mensen die in dezelfde straat in Londen wonen, 's nachts wakker zijn en nadenken over hun levens. Een prachtige monoloog over individualisme en ons onvermogen om verder te kijken dan ons eigen bubbeltje. Ik moet echt meer Tempest lezen. ~★★★★★
"Picture the world.
Older than she ever thought she'd get.
She looks at herself as she spins.
Arms loaded with the trophies
of her most successful child.
The pylons and mines,
The power-plants shimmer in her still, cool breath.
Is that a smile playing across her lips?
Or is it a tremor of dread?"
Leuke boeken heb je weer gelezen! Harry Potter is altijd goed. Die moet ik ook weer een keer gaan lezen, heb dat al heel lang niet gedaan. Deel twee en zes waren altijd mijn favorieten.
BeantwoordenVerwijderenDie gedichtenbundels zien er erg goed uit! Mooie covers alleen al. xoxo
BeantwoordenVerwijderen