Hello August

Home Office

Augustus 2020. We zijn inmiddels alweer vijf maanden verder nadat ook Corona ons land in het hart trof (lees: Brabant), en in plaats van dat ik nu typ dat alles er weer aanzienlijk rooskleuriger uitziet en dat ik wel verwacht in september mijn thuiskantoortje te kunnen verlaten, is niets minder waar. Doordat het openbare vervoer weer meer gebruikt wordt en het vakantieseizoen goed op gang is, lijkt het virus juist weer op te leven (bron). Hoewel ik me nog goed aan de regels hou, merk ik dat ook ik me steeds minder bewust ben van de pandemie. Alsof het op de achtergrond raakt. Waar ik in de eerste maanden vooraf goed geïnformeerd wilde zijn wat de regels waren als ik ergens heen ging (áls ik dat al deed), loop ik nu soms een winkel in waarna ik direct realiseer dat ik niet heb opgelet of er een maximum op de bezoekers is aangegeven. Dat terwijl ik nog iemand ben die momenteel vrijwel 100% thuiswerkt, dus mijn dagelijkse leven is dusdanig anders dat ik me er toch wel bewust van zou moeten zijn. 

Hoewel dat thuiswerken me nog prima afgaat en ik er echt niet over zal klagen, merken zowel mijn vrienden als ik wel dat ons appartement ook steeds meer onze werkplek wordt. Het is soms lastig om het werken even écht uit te zetten en er niet aan te denken. Gelukkig konden we de afgelopen drie weekenden in Zeeland vertoeven, in de sta caravan van mijn ouders. Dit doen we de laatste jaren altijd als zij zelf op vakantie zijn en de caravan toch leegstaat, maar dit jaar was het des te fijner. Even helemaal weg. Daarnaast hebben we last-minute (afgelopen vrijdag) een week vakantie naar Oostenrijk geboekt; aankomende zaterdag 1 augustus vertrekken we met de auto, en zaterdag 8 augustus komen we terug. Een weekje wandelen, genieten van de Oostenrijkse omgeving, boeken lezen, lekker eten en drinken en tot rust komen. Ik heb er echt onwaarschijnlijk veel zin in.