The Crimes of Grindelwald

Aan het einde van de eerste film, werd de krachtige Duistere Magiër Gellert Grindelwald (Johnny Depp) met de hulp van Newt Scamander (Eddie Redmayne) gevangen genomen door MACUSA (Magisch Congres van de Verenigde Staten van Amerika). Maar, hij maakt zijn dreigementen waar en Grindelwald ontsnapt uit zijn gevangenschap. Hij heeft zijn zinnen gezet op het verzamelen van zoveel mogelijk volgelingen die niets afweten van zijn ware bedoelingen: tovenaars van zuiver bloed grootbrengen om te kunnen heersen over alle niet-magische wezens. In een poging om Grindelwald’s plannen te dwarsbomen roept Albus Perkamentus (Jude Law) zijn voormalige student Newt Scamander op, die ermee instemt om te helpen maar zich niet bewust is van de gevaren die voor hem liggen. Lijnen worden getrokken en liefde en loyaliteit worden op de proef gesteld, zelfs tussen de meest trouwe vrienden en families. De verdeeldheid in de magische wereld wordt steeds groter.
-Bron tekst: Pathé
-Bron afbeeldingen: IMDb


Hoewel ik vooraf vrij lage verwachtingen had voor Fantastic Beasts and Where to Find Them (ik ben een echte Harry Potter-fan, maar sommige HP-gerelateerde dingen gaan ook mij te ver; een boekje van 40 pagina's in vijf films omzetten hoort daarbij), vond ik de film ontzettend verrassend. Leuke personages, een mooi verhaal maar vooral een prachtige wereld hebben me helemaal ingepakt. Ik was dan ook vrij enthousiast voor het tweede deel, dat afgelopen november uitkwam; The Crimes Of Grindelwald...





Eeeh, ik weet niet. Toen ik de bioscoop uitliep was ik werkelijk overdonderd, en niet perse op de goede manier. Crimes of Grindelwald is een prachtige film, met veel leuke (en ook zeker minder leuke wat mij betreft) nieuwe personages, maar waar was het plot...? Ik kan mijn vinger er niet echt op leggen, maar dit was het gewoon niet voor mij. Ik miste de humor en de originaliteit uit de eerste film. Al die verwijzingen naar de originele Harry Potter verhalen die vaker te onpas dan te pas voorbij kwamen, voelde voor mij soms zo geforceerd en fout aan. En zoals ik al aangaf, ik kon het plot niet echt ontdekken; bij het kijken van deze film kreeg ik een soort déja vu naar mijn ervaring met The Last Jedi. Ik vond The Force Awakens super vet, maar The Last Jedi voelde een beetje als een soort gigantische opbouw voor de film erna, waardoor de film zelf aanzienlijk minder werd. The Crimes of Grindelwald lijkt ook op te bouwen naar de films erna, maar op zichzelf staand vond ik het een raar verhaal zonder een echte rode draad. Overigens vond ik The Last Jedi al aanzienlijk vetter toen ik 'm voor de tweede keer zag, dus laten we hopen dat dat hier ook het geval gaat zijn...

Voordat ik over ga op de positieve punten, zal ik de enkele ergernissen die ik nog heb maar even uit de wegwerken. Professor Anderling... Jongens, dit kan gewoon niet. De film speelt zich af in 1927, de scène waarin Anderling voorkomt is zelfs een terugblik dus speelt zich nóg eerder af. Op basis van andere content van J.K. Rowling (o.a. van Pottermore) zou Anderling in 1935 geboren zijn, en pas aanzienlijk later op Zweinstein begonnen zijn. En ja, het is écht onze Anderling; of in ieder geval, in het script staat "Minerva Anderling". Het zou nog mogelijk kunnen zijn door gebruik van een time turner... ondanks dat Rowling in één van de Harry Potter boeken heeft beschreven dat het niet mogelijk was verder terug te gaan dan enkele uren, is dat wel gebeurd in The Cursed Child. Bovendien krijgt Hermelien de time turner in The Prisoner of Azkaban van Anderling, die er zelf dus al wel wat ervaring mee heeft. But why?!?!? Wetende dat Rowling zelf het script heeft geschreven en alles altijd zeer goed doordenkt, hoop ik maar even op het beste, namelijk dat hier in één van de volgende films een verklaring voor komt. Maar we gaan het zien.

O, en nog zo'n Harry Potter referentie waar ik me echt aan heb geërgerd; Nagini. Waarom, waarom, WAAROM moet de slang van Voldemort ineens afstammen van een vrouw? WHY. En Leta Lestrange had wat mij betreft geen Lestrange hoeven te zijn; er zijn toch wel meer tovernaarsfamilie's die gebruikt had kunnen worden, die we nog niet kenden. En dat einde! Wtf? Oké, frustratie uit, dit loopt uit de hand.

Maar dan nu... de punten die ik wél vet vond. Te beginnen met Perkamentus. Jude Law was wat mij betreft gewoon echt een hele goede jonge Dumbledore. De scène op school, met de boggart (wat ik overigens wel een leuke verwijzing vond naar de Harry Potter films) gaf me bijna kriebels. Ook Nicolas Flamel vond ik een grappige toevoeging, vooral omdat de referentie minder opvallend voelde; namelijk, je moest al weten wie Flamel was. Dit wordt verder nergens genoemd, behalve dat je heel kort de rode Steen der Wijzen ziet liggen als hij iets uit een kast pakt. Ook de verplaatsing naar Parijs en dat grote Aziatische beest waarvan ik de naam niet meer weet vond ik gaaf; overigens ook een minpuntje, er waren aanzienlijk minder "fantastisch beasts" aanwezig in deze film. Tot slot; hoewel er veel controversie over heerst, vond ik Johnny Depp een goede Grindelwald. Het blijft gewoon een ontzettend goede acteur, die dit soort typetjes bij uitstek goed kan spelen.

Conclusie? Toffe film, maar voor mij was dit het gewoon niet. Ik miste het plot, en er zaten teveel ergerpuntjes in. Máár, ik denk wel dat dit een goede opbouw is voor de films die hierna volgen. Of in ieder geval, dat hoop ik...