Mijn Jaar In Boeken 26-30

Onderstaande vijf boeken behoren allemaal tot mijn favorieten van dit jaar; ik gok dat als ik eind 2018 een top tien zou maken, dat er zeker drie à vier van onderstaande vijf bij zouden zitten. Drie interessante en leerzame non-fictie boeken en twee indrukwekkende en bijzondere fictie verhalen.

Eleanor Oliphant is Completely Fine gaat over Eleanor, een intelligente jongedame, wonend in Engeland en al negen jaar werkend bij hetzelfde bedrijf en in dezelfde functie. Elke week is hetzelfde; de werkdagen beginnen om half 9, de pauzes spendeert Eleanor met het invullen van een kruiswoordpuzzel en ’s avonds eet ze een simpel maaltijdje voor de televisie. Op woensdagavonden belt ze tien minuten met “mummy”. De weekenden spendeert ze met pizza, twee grote flessen wodka en wijn. Deze dagen gaan altijd in een waas aan haar voorbij, totdat het weer maandagochtend is en alles opnieuw begint. Maar dan besluit ze dat het tijd is voor verandering.

Eleanor Oliphant is Completely Fine is een hartverwarmend maar vooral ontzettend humoristisch verhaal over een ontzettende eenzame vrouw, met een zwaar verleden en (mogelijk daardoor) vrijwel geen sociale vaardigheden. Ik ben hier werkelijk doorheen gevlogen en vond het een interessante blik in het leven van iemand die het heel moeilijk heeft om mee te gaan met de maatschappij en alle sociale normen die daarbij komen kijken. Aanrader!

 

“If someone asks you how you are, you are meant to say FINE. You are not meant to say that you cried yourself to sleep last night because you hadn't spoken to another person for two consecutive days. FINE is what you say.”

 

 

Wild is een non-fictie boek uit 2013, over een 26-jarige vrouw die op een dieptepunt in haar leven besluit het roer om te gooien. Ze besluit (zonder enige training) in d'r eentje meer dan duizend mijl van de Pacific Crest Trail te wandelen; van de Mojave Dessert door Californië en Oregon naar Washington State. Wild is het verhaal over deze wandeling; over de hoogte- en dieptepunten, verteld met veel humor. Ik vond dit een ontzettend goed en interessant boek! Ben ook heel benieuwd naar de verfilming met Reese Witherspoon; binnenkort maar eens kijken...

 

“I knew that if I allowed fear to overtake me, my journey was doomed. Fear, to a great extent, is born of a story we tell ourselves, and so I chose to tell myself a different story from the one women are told. I decided I was safe. I was strong. I was brave. Nothing could vanquish me.”

 

Brené Brown is een onderzoeksprofessor die al jaren onderzoek doet naar moed, kwetsbaarheid, schaamte en empathie. Ze heeft hier al meerdere boeken over geschreven, en Braving The Wilderness; The Quest for True Belonging and the Courage to Stand Alone was toen ik deze las (in mei van dit jaar) de meest recente. Het was mijn eerste boek van Brown, en ik vond ‘m verrassend goed. Ik zou nooit hebben gedacht dat ik zoveel uit een dergelijk boek kon halen, maar ik vond het ontzettend interessant te lezen over wat het betekent om ergens echt bij te willen horen in een tijd waarin er steeds meer polarisatie is gecreëerd door angst en ideologische en politieke retorica.

“Stop walking through the world looking for confirmation that you don’t belong. You will always find it because you’ve made that your mission. Stop scouring people’s faces for evidence that you’re not enough. You will always find it because you’ve made that your goal. True belonging and self-worth are not goods; we don’t negotiate their value with the world. The truth about who we are lives in our hearts. Our call to courage is to protect our wild heart against constant evaluation, especially our own. No one belongs here more than you.”

Ik wil eigenlijk niet teveel weggeven over Tin Man, omdat het voor mijn gevoel zo’n boek is waar je aan moet beginnen zonder dat je er teveel over weet. De beschrijving op Goodreads is ook onwaarschijnlijk kort en vaag, dus ik denk dat meer mensen er zo over denken. Maar ik vond dit een ontzettend mooi en indrukwekkend boek.

“And I wonder what the sound of a heart breaking might be. And I think it might be quiet, unperceptively so, and not dramatic at all. Like the sound of an exhausted swallow falling gently to earth.”

Na het lezen van mijn eerste boek van Brené Brown, was ik gelijk benieuwd naar meer. Dus ik las Rising Strong: The Reckoning, The Rumble, The Revolution uit 2015. Wauw. Dit boek vond ik echt fantastisch en ik hoop deze in mijn leven zeker nog vaker te lezen. Over wat verwachtingen met je kunnen doen, over dat je niet alles voor anderen moet invullen en je gevoelens en verwachtingen moet uitspreken, over de waarde die je aan jezelf moet verbinden... ontzettend goed boek.

“The trick to staying out of resentment is maintaining better boundaries, blaming others less and holding myself more accountable for asking for what I need and want.”