Mijn Jaar in Boeken 31 - 35

Ik probeer een lichtelijke inhaalslag te maken met mijn lees-updates, aangezien ik momenteel al bij boek 59 ben aanbeland.. Boeken 31 tot en met 35 las ik in juni en juli van dit jaar, en als ik zo naar mijn ratings kijk, mag ik best tevreden zijn; een leuk stapeltje boeken.

O, en ik ben me er zeer bewust van dat je de titels van de boeken die ik heb gelezen op de coverfoto van dit artikel voor geen snars kan lezen, maar eerlijk is eerlijk, ik vind dit rode mormeltje veel leuker om te zien. Goeie tactiek ook om jou als bezoeker op "Meer lezen" te laten klikken.

Wat kan ik hier over zeggen: Het Dagboek van Bridget Jones van Helen Fielding weet me gewoon altijd op te vrolijken. Heerlijk boek om ongegeneerd bij te lachen en doorheen te vliegen, en heerlijk om om de zoveel jaren opnieuw te lezen. ~★★★

"It struck me as pretty ridiculous to be called Mr. Darcy and to stand on your own looking snooty at a party. It's like being called Heathcliff and insisting on spending the entire evening in the garden, shouting "Cathy" and banging your head against a tree"

Ik volg Hannah Witton al enkele jaren trouw op YouTube, waar ze video's plaatst over van alles en nog wat, maar vooral over seks, relaties en hormonen. Ze is een boekenclub gestart genaamd "The Banging Book Club", waarin maandelijks boeken worden gelezen over seks, en heeft onlangs een serie video's gemaakt over haar keuze te stoppen met de pil, "The Hormone Diaries". 

Doing It: Let's Talk About Sex is geschreven als een gesprek; luchtig, oppervlakkig, humoristisch en vlot. Voor een eerste boek vond ik het een prima keus en ik ben er ook echt doorheen gevlogen. Mocht Hanna echter in de toekomst nog eens een boek schrijven, zou het misschien interessanter zijn als ze wat dieper in een specifiek onderwerp zou duiken.  ~★★★★

 "There is no right or wrong kind of sex life, there's just whatever works for you. There's no hierarchy in sex. who's doing it right, enough, with the right people. But no one is in a position to pass judgement on anyone's sexual preferences, sexual behaviour, the way they dress, how they look, etc.

It's really none of our business."

Locke & Key is een horror graphic novel serie, geschreven door Joe Hill (zoon van horror held Stephen King) en geïllustreerd door Gabriel Rodríguez. Ik las in juni het eerste deel: Locke & Key, Volume 1: Welcome to Lovecraft. De eerste paar pagina's was ik vrij twijfelachtig; ik vond de illustraties niet direct heel indrukwekkend en het verhaal voelde niet gelijk echt spannend of horror-achtig aan. Een paar pagina's verder werd ik er echter behoorlijk ingezogen en uiteindelijk heb dit eerste deel in één keer uitgelezen. Goed verhaal en onwijs sterke karakter ontwikkeling. Ik ben benieuwd naar het volgende deel!  ~★★★★

"Perhaps we are always alone, no matter the company we keep."

The Essex Serpent van Sarah Perry is een souvenir uit York. Hoewel ik normaal zelden historische fictie lees, had ik mijn oog al een tijdje op dit boek aangezien zoveel mensen hier enthousiast over waren (en de cover is ook vrij sprankelend). Ik las deze kort na ons tripje en vond het een fijn verhaal; mooie en interessante personages met verschillende perspectieven en een prachtig verhaal. ~★★★★

"You told me once you forget you are a woman, and I understand it now -you think to be a woman is to be weak - you think ours is a sisterhood of suffering! Perhaps so, but doesn't it take greater strength to walk a mile in pain than seven miles in none? You are a woman, and must begin to live like one. By which I mean: have courage."

Into The Water is het tweede boek van Paula Hawkins, na het onwijs succesvolle The Girl On The Train. Into The Water was weer net zo verslavend en mysterieus, máár aanzienlijk anders door de vele verschillende points of views. En met veel bedoel ik ook echt veel; doordat je vanuit zoveel verschillende ogen keek, werd het moeilijk om de personages te leren kennen -ook al las je letterlijk wat er door hun hoofd ging, echt begrijpen deed je ze niet-, en toch vond ik dit een leuke toevoeging; juist hierdoor werd het verhaal des te mysterieuzer. Voor mij was het einde vrij onverwacht (in het begin had ik een goed vermoeden, maar die heb ik na enkele pagina's overboord gegooid, waarna ik dus toch gelijk bleek te hebben...).  ~★★★