Mijn Jaar In Boeken; 6 - 10

Mijn tweede lading boeken van dit jaar (die ik ergens in februari al gelezen heb) waren zeer goed gekozen, al zeg ik het zelf. Vier boeken die ik vier sterren gaf, en eentje met drie. Twee non-fictie boeken, één Nederlandse gedichtenbundel, één klassieker en één onwijs tof boek die me kennis heeft doen maken met een schrijver waar ik nog veel meer van wil lezen. Die laatste was dan ook gelijk mijn favoriet van deze vijf: Norse Mythology. 

Enkele jaren geleden las ik de klassieker Dr. Jekyll and Mr. Hyde al, een mysterieus verhaal over een gespleten persoonlijkheid, en sindsdien stond ook Treasure Island van Robert Louis Stevenson op mijn lijstje.

Treasure Island is een (misschien wel hét) klassiek(e) piraten verhaal. Ik lees nooit dergelijke verhalen en het duurde dan ook even voordat ik een beetje een connectie kreeg met de personages. Het verhaal is echter zeer goed geschreven: de schrijfstijl is prachtig en je wordt door de sfeer meegezogen in de wereld van Treasure Island. Hoewel het boek me nooit compleet heeft kunnen pakken, vond ik het een vermakelijk verhaal en heb ik genoten van de piratensfeer. ~★★★

"Suddenly a kind of brightness fell about me. I looked up; a pale glimmer of moonbeams had alighted on the summit of the Spy-glass and soon after I saw something broad and silvery moving low down behind the trees, and knew the moon had risen."

Een fijne en toegankelijke dichtbundel. Als je nog niet zoveel ervaring hebt met het lezen van gedichten, is Gedichten van de Broer van Roos zeker een goede start. Grappige, mooie, soms diepe gedichten, met vooral veel oog voor leuke taalgrapjes en taalvondsten. Ook leuk hoe er gespeeld is met de combinatie Engels-Nederlands. Misschien niet voor iedereen een "goede, diepzinnige dichtbundel", maar ik vond het vermakelijk en heb van de meeste gedichten echt genoten. ~★★★★

Zijzoenen

"Ze is de lente in m'n slenter

'T is de frisse wind in winter

Nimmer is zij zomaar zomer

En het aller herfst, ik vind 'r"

"The Norse myths are the myths of a chilly place, with long, long winter nights and endless summer days, myths of a people who did not entirely trust or even like their gods, although they respected and feared them.”

Ik ben gek op mythologie, maar ben eigenlijk alleen bekend met de Griekse/Romeinse mythes en verhalen. Neil Gaiman (schrijver van onder andere de moderne klassiekers American Gods en Anansi Boys) bracht in februari van dit jaar echter een boek uit over Noorse myhologie en die heb ik gelezen.

In Norse Mythology duik je in de wereld van Asgard, inclusief de heldhaftige, sterke en soms ietwat domme Thor; de gluiperige Loki en de almachtige all father Odin. Het zijn losse verhalen, geschreven door Neil Gaiman maar gebaseerd op de bestaande mythes, die in zekere zin wel aan elkaar te rijgen zijn. Ik vond het onwijs leuk om meer te leren over de Noorse Goden en de schrijfstijl was ontzettend pakkend. Aanradertje! ~★★★★

“On the day the Gjallerhorn is blown, it will wake the gods, no matter where they are, no matter how deeply they sleep.

Heimdall will blow Gjallerhorn only once, at the end of all things, Ragnarok.” 

"My favorite definition of “feminist” is one offered by Su, an Australian woman who, when interviewed for Kathy Bail’s 1996 anthology DIY Feminism, said feminists are “just women who don’t want to be treated like shit.'"

Dit jaar lijkt blijkbaar het jaar te zijn dat ik veel non-fictie lees. Bad Feminist van Roxane Gay staat al een lange tijd op mijn TBR, en na het lezen van Everyday Sexism, was ik in de goede stemming.

Bad Feminist is een verzameling van essays van Roxane Gay (een Amerikaanse feministische schrijfster en professor). Ze neemt je mee op een tripje door haar eigen leven, met grappige anekdotes hier en daar, en laat je zien wat feminisme voor haar inhoudt en waarom feminisme bestaat; wat vrouwen vandaag de dag soms nog moeten doorstaan. Ik heb ontzettend genoten van Bad Feminist en vond de essays erg interessant. Ik kan niet zeggen dat ik het met alles eens ben wat Roxane schreef, maar met het meeste wel. ~★★★★

'We hold all people to unspoken rules about who and how they should be, how they should think, and what they should say. We say we hate stereotypes but take issue when people deviate from those stereotypes. Men don’t cry. Feminists don’t shave their legs. Southerners are racist. Everyone is, by virtue of being human, some kind of rule breaker, and my goodness, do we hate when the rules are broken.' 

'Life, apparently, requires a trigger warning. This is the uncomfortable truth: everything is a trigger for someone. There are things you cannot tell just by looking at someone.'

'There will always be a finger on the trigger. No matter how hard we try, there’s no way to step out of the line of fire'

The Princess Diarist is Carrie Fisher's derde memoir en is gebaseerd op de dagboeken die ze schreef ten tijde van de eerste Star Wars film rond 1977. Het is haar laatste boek, aangezien ze vijf weken na publicatie overleed op 27 december, 2016.

Ik vond The Princess Diarist zowel grappig en opbeurend als verdrietig. Fisher's schrijfstijl was ironisch, grappig en gedurfd (deze vrouw had een gigantisch goed gevoel voor humor) en ik vond het heerlijk hoe ze haar eigen leven tijdens Star Wars met een korreltje zout nam, maar haar affaire met Harrisson Ford voelde voor mij vrij triest. Ze leek zo onzeker, en samenzijn met een getrouwde man op wie ze helemaal gek was maar die haar compleet negeerde in het leven buiten de slaapkamer, lijkt me heel zwaar. Toch heb ik heel erg van het boek genoten en was het ontzettend verslavend. Carrie was een fantastisch schrijfster. Ik ben ook zeker benieuwd naar haar andere twee memoirs, Shockaholic en Wishful Drinking (die titels alleen al; fantastisch). ~★★★★

“I call people sometimes hoping not only that they’ll verify the fact that I’m alive but that they’ll also, however indirectly, convince me that being alive is an appropriate state for me to be in. Because sometimes I don’t think it’s such a bright idea. Is it worth the trouble it takes trying to live life so that someday you get something worthwhile out of it, instead of it almost always taking worthwhile things out of you?”