zaterdag 4 april 2015

Heir of Fire

Celaena has survived deadly contests and shattering heartbreak—but at an unspeakable cost. Now, she must travel to a new land to confront her darkest truth... a truth about her heritage that could change her life—and her future—forever. Meanwhile, brutal and monstrous forces are gathering on the horizon, intent on enslaving her world. Will Celaena find the strength to not only fight her inner demons, but to take on the evil that is about to be unleashed?

The bestselling series that has captured readers all over the world reaches new heights in this sequel to the New York Times best-selling Crown of Midnight. Packed with heart-pounding action, fierce new characters, and swoon-worthy romance, this third book will enthrall readers from start to finish.  

O my fucking god. Op het moment dat ik de laatste bladzijde omsloeg en het boek dicht klapte, wilde ik gelijk een review schrijven. Mijn gevoelens en gedachten moeten er onmiddellijk uit. Of het een logische review wordt, kan ik niet garanderen, maar gepassioneerd wordt die in ieder geval wel.


"She was the heir of fire. And she would bow to no one."


Heir of Fire is het derde deel in de Throne of Glass serie; een fantasy serie met een kick-ass leading lady, genaamd Celaena. Over de eerste twee delen heb ik al reviews geschreven, namelijk Throne of Glass en Crown of Midnight. Over het eerste boek was ik laaiend enthousiast en ook het tweede boek vond ik erg vermakelijk, al kwam die voor mij bij lange na niet tot het niveau van Throne of Glass (op enkele ontzettend intense en stoere scènes na). Heir of Fire daarentegen... Holy shit. Ik realiseer me dat ik inmiddels misschien wel deels vergeten ben hoe tof ik Throne of Glass toentertijd vond, de glans van de eerste indruk is er natuurlijk een beetje vanaf, maar ik durf nu bijna te zeggen dat ik Heir of Fire beter vond dan Throne of Glass. Hoho, ik durf het bijna te zeggen. 

“You didn't need a weapon at all when you were born one.” 

Heir of Fire gaat gelijk door waar Crown of Midnight geëindigd is. Wat voor mij echt voelde alsof ik in het diepe werd gegooid, aangezien ik werkelijk niets meer wist. Ik heb dus even de laatste bladzijdes van het tweede deel opnieuw doorgebladerd en o ja... dat was best een heftig einde. Celaena is er erachter gekomen dat ze niet alleen van de Fae (krachtige elf-achtige wezens die in staat zijn van gedaante te wisselen tussen hun Fae-vorm en een andere vorm) afstamt, maar ook dat ze de lang verloren gewaande rechtmatige erfgename is voor de troon van Terrasen en daarmee ook een directe concurrente voor de Koning van Adarlan. Inderdaad, dezelfde koning waarvoor ze als moordenaar dient. Captain Chaol heeft de koning geadviseerd haar op een missie te sturen in Wendlyn, in de hoop dat ze daar veilig zou zijn. Celaena is daar echter heengegaan met geen enkele intentie om die missie ook daadwerkelijk te voltooien: ze gaat op zoek naar de Koningin van de Fae, Maeve, in de hoop dat zij haar meer kan vertellen over haar afkomst. 


"It was a message to the world. Aelin was a warrior, able to fight with blade or magic. And she was done with hiding."

Wat mij altijd heeft aangetrokken in deze serie is het krachtige en onwijs stoere personage van Celaena. In Heir of Fire begint Celaena echter vrij zwak en depressief. Ze heeft het moeilijk met de dood van Nehemia en neemt het zichzelf kwalijk. Ook haar verleden achtervolgt haar steeds meer, waardoor je in dit deel veel over haar afkomst en jeugd leert. Hoewel ik het jammer vond dat Celaena haar meedogenloosheid deels verloren had (die overigens later weer volop terugkomt, thank god) was er een nieuw karakter die dat voor mij compleet compenseerde: Manon. In Heir of Fire worden er namelijk enkele nieuwe verhaallijnen geïntroduceerd, waaronder die van de heks Manon. Het feit dat er verschillende verhaallijnen door elkaar lopen, past natuurlijk zeer goed bij het fantasy-genre en ik vond de variatie erg tof. Bovendien werd je continu geconfronteerd met cliffhangers als je halverwege een spannende situatie ineens overging op een andere verhaallijn. Daarnaast ben ik ontzettend benieuwd wat er gaat gebeuren als de verhaallijnen weer samen gaan komen, aangezien ze in dit boek vrijwel gescheiden waren. 

“Witches didn't need blood to survive, but humans didn't need wine, either.” 

Ik zou nog veel meer over Heir of Fire kunnen schrijven, maar ik laat het hier bij. Het was een ontzettend intens en verslavend boek en ik ben nu al aan het aftellen tot september, wanneer het vierde deel Queen of Shadows uitkomt. Het boek eindigde onwijs spannend. Ik ben zo benieuwd wat er met Dorian is gebeurd, hoe het Manon vergaat, of Manon en Celaena elkaar gaan ontmoeten en of Celaena de Koning gaat verslaan (en hoe). Dus nogmaals, als je op zoek bent naar een nieuwe fantasy serie met een kick-ass leading lady, zoek niet verder; je hebt het gevonden.

De eerste twee delen zijn inmiddels ook in het Nederlands vertaald. Helaas met lang niet zulke mooie covers als de Engelse varianten, maar laten we een gegeven paard niet in de bek kijken. 

Ik gaf dit boek vijf sterren op Goodreads  ★★★


5 opmerkingen:

  1. Wat leuk dat je er zo enthousiast over bent!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit lijkt me echt een toffe serie! Fijne review! Xoxo

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het lijkt mij een enorm leuk boek ook leuk om te lezen hoe enthousiast je erover bent!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De covers van deze boeken zijn zo mooi! Ik heb al lang geen fantasy meer gelezen>

    BeantwoordenVerwijderen