Mijn Jaar In Boeken; 51 - 55

Mijn ooit zo goed gevormde voornemen om voor elk boek dat ik in 2016 lees vrijwel direct een review te schrijven (serieus, waarom heb ik ooit gedacht dat dat haalbaar was?) is overduidelijk niet gelukt. Inmiddels 9 maanden en 58 boeken verder en ik heb welteverstaan 8 reviews geplaatst. Top. Lekker bezig. Daarom dacht ik, misschien leuk als ik voor elke vijf boeken die ik lees, een soort overlappend artikel maak met daarin mijn korte mening (kort Chris, hou die typvingertjes onder controle). Voor die enkele boeken waar ik toch liever véél meer over kwijt wil -gebaseerd op 2016 tot nu toe zouden dat dus 8 op de 58 boeken zijn; oftewel, een schamele 14%- kan ik dan altijd nog een volledige review plaatsen. Dus, vandaag begin ik met boeken 51 tot en met 55 (ik ben ook weer niet zo enthousiast over mijn eigen idee dat ik vanaf begin 2016 start).

O, en ja, dit idee heb ik compleet van iemand anders gejat, namelijk Barry Pierce, één van mijn favoriete boek reviewers.

Nadat Rowling na het uitkomen van Harry Potter and the Cursed Child aangaf dat ze nu écht klaar is met Harry Potter (dat zei ze immers ook al in 2011 na het uitkomen van de laatste film (Harry Potter and the Deathly Hallows II) en in 2014 na het uitbrengen van een kort verhaal over de volwassen Harry, maaaaaaaar oké...) bracht Pottermore 6 september drie e-books de wereld in. Digitale boeken van ongeveer 70 pagina's per stuk, met korte verhalen over de personages en locaties in de wereld van Harry Potter, geschreven door J.K. Rowling herself. De meesten waren al eerder gepubliceerd op Pottermore, maar aangezien ik die website nauwelijks bezoek (behalve onlangs om mijn Patronus te checken; een ragdoll kat; fine by me) waren alle verhalen nieuw voor mij. Dus hupsakee, deze beïnvloedbare fan is weer in de geldmaak-machine genaamd "Harry Potter" getrapt, en ik heb alle drie de e-books gekocht en gelezen.

Short Stories From Hogwarts of Power, Politics and Pesky Poltergeists (2016) geeft onder andere achtergrondverhalen over Dolores Umbridge, Horace Slughorn en professor Quirrell. Umbridge is één van mijn favoriete personages uit de Harry Potter-verhalen (niet dat ik haar een "fijn" personage vond, maar wel heel interessant en voor mij is ze de perfecte "villain") dus een kijkje in haar leven vond ik erg vermakelijk. Daarnaast is in dit korte e-book een hoofdstuk over de Ministers of Magic en Azkaban te vinden, die bijna voelen als een soort geschiedenislesje over de magische wereld.

Ik ben geen echte Young Adult-fan, dus als ik dit zeg, betekent het vast niet veel; maar Fangirl van Rainbow Rowell is één van mijn favoriete (al dan niet favoriete) YA boeken die ik ooit heb gelezen. Dus toen er een boek uitkwam gerelateerd aan Fangirl, namelijk het zogenaamde fanfictie-boek dat de hoofdpersoon in Fangirl schreef, was ik gelijk geïnteresseerd. 

Nope, Carry On (2015) was het niet voor mij. Ik vind Fangirl nog steeds te gek, maar de kleine stukjes van Simon's verhaal in dat boek waren genoeg voor mij. Hoewel, nu ik erover nadenk vond ik die stukjes ook al niet heel leuk; ik heb die pagina's grotendeels scannend gelezen. Het idee dat hoofdpersoon Cath een schrijfster was van fan fictie vond ik fantastisch, maar ik hoefde de daadwerkelijke fan fictie niet te lezen. Nope. Ik weet dat veel mensen dit boek fantastisch vonden, and more power to them, maar voor mij was dit één van mijn minst favoriete boeken van dit jaar.

E-boek nummer twee, Short Stories From Hogwarts of Heroism, Hardship and Dangerous Hobbies (2016), ging onder andere over Minerva McGonagall (Anderling = ultieme heldin), Remus Lupin, Sybill Trelawney en Silvanus Kettleburn. Nogmaals, heerlijk om een kijkje te nemen in deze magische wereld en in de levens van enkele personages. 

'Minerva was also, like her mother, a gifted Quidditch player, although a nasty fall in her final year (a foul during the Gryffindor versus Slytherin game which would decide the Cup winner) left her with concussion, several broken ribs and a lifelong desire to see Slytherin crushed on the Quidditch pitch' 

Heart of Darkness (1899) is één van de weinige gelukkige boeken die het wel tot een volledige review heeft gered -hier kan ik eigenlijk geen verklaarbare reden voor geven; het boek kreeg slechts drie sterren van me en had die enkel verdiend door de prachtige schrijfstijl van Conrad- dus ik zal hier verder geen woorden aan vuil maken. Klik hier voor de review van Heart of Darkness.

Het laatste e-boek van Pottermore, Hogwarts: An Incomplete and Unreliable Guide (2016), was tevens mijn favoriet (hoewel de cover duidelijk onderdoet voor de andere twee; toont maar weer dat zelfs boeken niet alles kunnen hebben). Dit e-boek bevat hoofdstukken over de reis naar Zweinstein, het sorteren in de huizen, het kasteel en de grond eromheen, lessen op Zweinstein, de inwoners en de geheimen van het kasteel. 

Het leukste aan deze drie e-boeken vond ik nog wel dat het bewijst hoe intens Rowling overal over na heeft gedacht tijdens het schrijven van de boeken. Ze heeft niet alleen voor ons als lezers, maar ook voor zichzelf een wereld gecreëerd; zelfs in die mate dat ze nog veel meer bedacht heeft, wat ze niet in de boeken heeft vermeld. Ook worden enkele vragen beantwoord; bijvoorbeeld enkele problemen omtrent time-turners en de Marauder's Map. 

'I went far too light-heartedly into the subject of time travel in Harry Potter and the Prisoner of Azkaban. While I do not regret it (Prisoner of Azkaban is one of my favourite books in the series), it opened up a vast number of problems for me, because after all, if wizards could go back and undo problems, where were my future plots?'