Why We Sleep: The New Science of Sleep and Dreams is zowel inspirerend als alarmerend, maar al met al een fantastisch boek. Walker's boek heeft direct een invloed gehad op hoe ik tegen slapen aankijk, tegen onvoldoende slapen én de veronderstelling dat 'ik dagelijks nog steeds prima functioneer met 6 uur slaap'. Maybe not. Hoewel het onderwerp me vanzelfsprekend gelijk interesseerde (want anders zou ik er natuurlijk nooit een heel boek over lezen) vond ik dat er verrassend veel te vertellen was over slapen en dromen, en ben ik eigenlijk het hele boek geïntrigeerd geweest. Ik ga Why We Sleep zeker nog vaker lezen, aanrader! ~★★★★★
Every Thing is F*cked is het tweede boek van Mark Manson en als het ware het vervolg op de wereldwijde bestseller The Subtle Art of Not Giving A F*ck. Ik vond 'm vermakelijk, maar bij lange na niet zo sterk als z'n voorganger. Sommige stukken waren zeer interessant, terwijl andere stukken totaal niet geplaatst voelden. ~★★★
De politiek wordt wereldwijd steeds meer bepaald en beïnvloed door de menselijke behoefte aan identiteit, en Fukuyama beschrijft in Identity: Contemporary Identity Politics and the Struggle for Recognition onder andere hoe dit komt en waarom identiteitspolitiek zo schadelijk is voor de democratie. Een onwijs interessant maar ook moeilijk boek; ik vond 'm zowel heel indrukwekkend, als dat het me behoorlijk wat moeite en tijd heeft gekost er doorheen te komen. Ik las dit boek ook toen ik naar Joker in de bioscoop ging, en dat was wel een mooie en treurige combinatie. ~★★★★
Life Love Books: Advice You Wish Your Parents Had Given You is een klein boekje dat ik gratis kreeg bij de aankoop van enkele boeken tijdens de Week van het Engelse boek. Een verzameling van essays/blogposts van Mark Manson, schrijver van The Subtle Art of Not Giving A F*ck. Klein maar fijn.~★★★
The Testaments is het lang verwachte vervolg op de inmiddels moderne klassieker The Handmaid's Tale van Margaret Atwood en heeft onder andere al stof doen opwaaien door de gedeelde eerste prijs bij de Man Booker van dit jaar, iets wat nog nooit eerder is voorgekomen. The Testaments verraste mij. Ik las The Handmaid's Tale enkele jaren geleden, met extreem hoge verwachtingen, en vond 'm "oké". Uit nieuwsgierigheid besloot ik het vervolg ook te lezen (hoe was het met Offred afgelopen?) maar met zeer lage verwachtingen, en ik heb er ontzettend van genoten. Mijn mening over beide boeken hangt ongetwijfeld samen met de verwachtingen die ik had toen ik aan de boeken begon, maar ik kan nu enkel schrijven dat ik The Testaments heel goed vond. Of het een terechte (deelse) winnaar is van de Man Booker prijs is weer een ander verhaal, maar à la.~★★★★
"As they say, history does not repeat itself, but it rhymes.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten