Mijn Jaar In Boeken; 56 - 60

Na het oorverdovende succes van mijn vorige blogpost met korte reviews van mijn op dat moment meest recent gelezen boeken (als je zelf je nieuwe creatieve uitspattingen al niet positief ontvangt, wie dan wel?), is het tijd voor een nieuwe editie: boeken 56 tot en met 60 van het jaar 2016. Ik heb hiermee tevens mijn reading challenge van 60 boeken in 2016 behaald (zestig hoeraatjes voor Chris).

Mijn interesse in de Guardians of the Galaxy-comics werd gewekt na het zien van de film uit 2014 van Marvel, die ik werkelijk fantastisch vond. Ik wilde vrijwel gelijk de "originele comics" lezen. Hoewel er verschillende series bestaan omtrent het team van intergalactische helden, besloot ik te gaan voor bovenstaande serie van Dan Abnett; de comics waarop regisseur James Gunn zijn scripts en ideeën heeft gebaseerd.

Het duurde even voordat ik in Guardians of the Galaxy: The Complete Collection, Vol I zat; vooral denk ik omdat ik nooit eerder een superhelden graphic novel gelezen had van Marvel (maar altijd van DC Comics). Toen dat echter eenmaal gebeurde, ik gok na één of twee issues, vond ik de graphic novel te gek en vloog ik er doorheen. Dit is waarschijnlijk één van mijn favoriete comic collecties tot nu toe. De illustraties waren kleurrijk en awesome, de personages waren goed uitgewerkt, het team was fantastisch en de humor was heerlijk. ~ ★★★★

Nummertje 57 in 2016 was ook een graphic novel, maar van een heel ander soort, namelijk Amulet #4: The Last Council. Ik ben me de afgelopen maanden door deze serie heen aan het werken en ik geniet er volop van. De illustraties zijn prachtig (voor enkele foto's; klik hier en hier), de verhaallijn is avontuurlijk en fantasierijk en de serie is verslavend. ~ ★★★★

Ik lees eigenlijk nooit poëzie, en eerlijk is eerlijk, toen ik dit boek op mijn iPad zette wist ik niet dat het een poëzie collectie was (ik ging puur af op de hype, de korte beschrijving en de cover), maar Milk and Honey van Rupi Kaur was toegankelijk, indrukwekkend en mooi.

Wat mij nogal eens kan "tegenhouden" poëzie te lezen is het idee dat ik het niet begrijp of dat het "te moeilijk" voelt. Dat was bij Milk and Honey totaal niet het geval; zoals ik al zei zijn de gedichten ontzettend toegankelijk (dus een goede manier om met poëzie te beginnen) maar tegelijkertijd zeer indrukwekkend. In enkele reviews las ik zelfs al dat sommigen het niet als poëzie beschouwen, maar voor mij hoeft een stukje tekst niet te rijmen of een logische lijn te volgen om het als poëzie te kunnen bestempelen. ~ ★★★

"If you were born with

the weakness to fall

you were born with

the strength to rise."

Iedereen die een klein beetje bekend is, brengt tegenwoordig een boek uit; zo ook comediennes. Vorig jaar las ik Amy Poehler's Yes Please, Tina Fey's Bossypants en Lena Dunham's Not That Kind of Girl en alle drie vond ik zeer vermakelijk. Amy Schumer vind ik momenteel onwijs leuk, dus haar boek, The Girl With The Lower Back Tattoo, moest ik natuurlijk ook lezen.

Hilarisch, eerlijk, serieus en soms zelfs lichtelijk ontroerend; Amy's schrijfstijl pakte me helemaal in en de meeste hoofdstukken vond ik ontzettend leuk. Mooi hoe ze ook van de meest lichte en grappige onderwerpen over kon gaan naar serieuze onderwerpen, zoals toen ze haar "maagdelijkheid verloor" door seksueel misbruik van haar toenmalige vriend, iets wat ze zich pas later echt realiseerde. Een goed en makkelijk boek. ~ ★★★

"Being an introvert doesn't mean you're shy. It means you enjoy being alone. Not just enjoy it - you need it. If you're a true introvert, other people are basically energy vampires. You don't hate them; you just have to be strategic about when you expose yourself to them - like the sun."  

The New Odyssey: The Story of Europe's Refugee Crisis is precies dat wat de titel zegt; het verhaal over de vluchtelingencrisis in Europa. Een ontzettend goed, ontroerend en pakkend boek van Patrick Kingsley, The Guardian's migratie correspondent; iemand die alles dus van heel dichtbij heeft meegemaakt, vanaf een objectieve zijkant. 

The New Odyssey beschrijft de redenen waarom mensen hun land ontvluchten en de helse tocht naar Europa aangaan (het feit dat je op een reis gaat (waarbij je misschien je familie wel achter je laat), terwijl je weet dat je mogelijk je dood tegemoet gaat, al dan niet een martelgang, geeft natuurlijk al aan hoe erg je leefsituatie moet zijn), uit welke landen de vluchtelingen over het algemeen komen, hoe Europa reageert (of beter: niet reageert) op de vluchtelingen en hoe zo'n reis eruit ziet. Ik vod vooral de stukken over Europa's afwezige en slechte reactie ontzettend goed, maar ook de blikken in de reizen die de vluchtelingen doorgaan waren intens. Ik kan hier nog veel meer over typen, dus waarschijnlijk komt er nog een volledige review van dit boek online. Eén van de beste boeken die ik dit jaar heb gelezen. ~★★★★

"But each time Europe tries to protect its supposedly Christian nature with decidedly unChristian tactics, the smugglers are the biggest winners." (..) "Europe is frightened that an influx of foreigners will erode European values. But what values will there be to uphold if we abandon our duty to protect those less fortunate than ourselves?"